هرآنچه راجب سنگ باید بدانید

هرآنچه راجب سنگ باید بدانید

سنگ یکی از ابتدایی ترین مصالح ساختمانی است که انسان برای ساختن ابزار و پناهگاه ها و رفع نیاز خود استفاده کرده است. در ساختمان های سنگی از سنگ لاشه همراه با ملات های گچ و آهک استفاده شده است.

سنگ یکی از ابتدایی ترین مصالح ساختمانی است که انسان برای ساختن ابزار و پناهگاه ها و رفع نیاز خود استفاده کرده است. در ساختمان های سنگی  از سنگ لاشه همراه با ملات های گچ و آهک استفاده شده است

ویژگی سنگ

سنگ جسمی است طبیعی که از اجتماع یک یا چند کانی تشکیل شده است . سنگ یکی از مصالح اصلی در ساخت و ساز می باشد که در اکثر کارهایی که در مهندسی عمران ، راه ، راه آهن و بندر انجام می شود مورد استفاده قرار میگیرد .

از جمله ویژگی های سنگ می توان به دوام و مقاومت بسیار بالا، جلاپذیری مطلوب، مقاومت سایشی و ضربه ای بالا، قابلیت برش و صیقل خوردن، قابلیت شستشو، ثبات رنگ، مقاومت در برابر حرارت و رطوبت، مقاومت کششی و خمشی مناسب، غیر قابل نفوذ بودن، مقاومت در برابر تغییرات آب و هوایی، سختی و مقاومت فشاری بالا، پایداری در برابر مواد اسیدی و قلیایی و … اشاره نمود.

 


 

چنانچه باید اذعان کرد که اگرچه سنگ به علت سنگینی و مشکلات حمل و نقل و استخراج تا حدی جای خود را به مصالحی نظیر آجر داده است اما همچنان اهمیت خود را در ساختمان های سنگین و سخت نظیر پل ها، تونل ها، بهمن گیرها، دیوارهای حائل و سنگ چین ها و کرسی چین ها و غیر حفظ کرده است.

ویژگی های سنگ ساختمانی خوب

بافت سنگ: سنگ باید ساختمانی سالم داشته باشد یعنی:  شیار،ترک و رگه های سست نداشه باشد و بدون پوسیدگی و  یکدست و یکنواخت باشد.

جذب آن:  سنگ ساختمانی نباید آب زیاد جذب کند بنابراین نباید در آب متلاشی و حل شود.

پاکیزگی: سنگ ساختمانی نباید آلوده به مواد طبیعی و مصنوعی باشد.

 پایداری سنگ در برابر عوامل محیطی: سنگ طبیعی باید شرایط فیزیکی و شیمیایی محیط را تحمل نماید لذا باید در برابر باد، یخبندان، تغییرات دما و در صورت وجود جریان آب و همه عوامل فرسایش مقاومت کند.

پایداری مکانیکی: تاب فشاری برای قطعات بابر نباید کمتر از ۱۵۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع باشد.

انتخاب سنگ

سنگ‌های مصرفی بایستی از لحاظ بافت و ظاهر، یکنواخت و بدون ترک بوده و عاری از رگه‌های خاکی مارنی، میکانی، پریت، ترکیبات سولفاتی و سولفیدی (حداکثر SO3 به ۱% وزنی محدود می‌شود) و سایر موادی باشند که تحت‌تأثیر عوامل جوّی و هوازدگی خراب می‌گردند؛ زیرا در این صورت استحکامی نخواهند داشت.

دو گروه از سنگ‌های طبیعی که در نمای ساختمان به کار می‌روند، سنگ‌های آهکی و سنگ‌های آذرین هستند. سنگ‌های آهکی معمولاً به دلیل وجود رگه‌هایی که در آنها دیده می‌شود، استحکام چندانی ندارند. مشکل سنگ‌های آذرین معمولاً جذب آب پایین و عدم چسبندگی با بدنه ساختمان است.

انتخاب سنگ نما

نمای ساختمان به دلیل قرار گرفتن در معرض شرایط جوی (باران، یخبندان، آفتاب و آلاینده‌ها) از اهمیت خاصی برخوردار است. سنگ نما باید ویژگیهای خاصی داشته باشد تا بتواند در برابر این عوامل دوام بیاورد. بنابراین سنگی که جهت نما استفاده می‌شود باید شرایط زیر را داشته باشد:

متناسب با آب و هوای منطقه باشد: سنگ باید متناسب با شرایط اقلیمی انتخاب گردد. مثلاً در مناطق سرد و مرطوب، سنگ باید دارای تخلخل بسیار کم باشد. در غیر این صورت ممکن است بر اثر یخبندان متلاشی شود یا در مکان‌هایی که امکان وزش طوفان شن وجود دارد، سنگ در معرض سایش بوده و باید مقاومت به سایش بالا داشته باشد.

– قابلیت صیقل خوردن و برش را داشته باشد.

– مقاومت‌های کششی و خمشی نسبتا خوبی را دارا باشد.

– ترکیبات کانی شناسی آن باید در نظر گرفته شود: کانیهای مضر (کانیهای آهن) در برابر آب و هوا اکسیده شده و در نتیجه فرسودگی زودرس را به وجود می آورند. وجود ناخالصی به صورت مجتمع در یک نقطه و یا یک امتداد، نقطه ضعف بوده و میتواند باعث تخریب سنگ شود.

– سنگ انتخابی باید چسبندگی خوبی را با ملات داشته باشد (دارای جذب آب مناسب باشد).

– رنگ آن با ثبات باشد و در برابر بخارها و گازها و پرتو آفتاب پایدار باشد.

 به این ترتیب از عوامل موثر بر انتخاب سنگ ابتدا توجه به کاربرد آن در ساختمان می باشد و پس از آن می توان به عواملی مانند دوام، آنالیز فیزیکی و شیمیایی سنگ، رنگ سنگ و قیمت سنگ اشاره نمود.

.